Dag 29

Vanmorgen gestart met het geven van voer aan de kittens. Floyd (spookje) en Grijsje vonden het super lekker en aten daar best veel van. De anderen vonden het maar zozo. Ze liepen niet verschrikt weg zoals vorig jaar dus dat is alleen al fijn. Broke koos toch maar voor het bakje kittenmelk. Dat er al een paar zelf uit een schaaltje gingen eten is toch wel bijzonder.

 Ook zijn we vanmorgen naar de dierenarts geweest. Alle kittens zijn gezond verklaart en inderdaad 2 knullen en 4 dames. En bijzondere mooie katten, stuk voor stuk. Muisje is anderhalve kilo afgevallen. Krijgt nu voor een week dieetvoer om aan te sterken. Met in gedachte dat de kleintjes volgende week al meer zelf zullen eten. Ze zijn allemaal ontwormt. Dat vonden ze niet leuk en lekker. verder sliepen ze gewoon door alle herrie heen. En wat ook wel makkelijk was dat als je trek in eten heb dat je moeder in de buurt is. Muisje kon niet weglopen. Dus in de auto lagen ze zeer relaxed bij mams te drinken. En in de wacht/behandelkamer lekker te slapen.

Bij thuiskomst gingen ze gelijk naar de bak, ze hadden het allemaal opgehouden. Het was zo druk bij de bak dat sommigen het alsnog lieten lopen. Ik vond het toch al knap dat ze het zolang vol hielden. En... Yeti(snowie)  is de eerste die op de bak gepoept heeft. Daarna volgende Grijsje en er zullen nu wel meer volgen. Alles gaat zo vanzelf, althans, Muisje doet het goed. Ze volgen haar met alles. Nemen graag haar adviezen aan. (Best wel jaloers , nee hoor geintje, hier thuis wordt ook goed geluisterd naar onze adviezen)

Nu liggen ze allemaal voor pampus. En ik hoop dat Muisje een beetje lekkerder in haar vel gaat zitten (letterlijk).

In overleg met de dierenarts worden de kittens nu maar 1 keer in de week gewogen. Het twee keer wegen op een dag is in de eerste weken belangrijk om te kijken of ze wel genoeg binnen krijgen en of ze groeien. Maar dat is nu niet meer van belang aangezien je nu zelf in de gaten kan gaan houden of ze allemaal wel genoeg binnen krijgen. Vind ik wel heel erg fijn want dat wegen was een vak apart.

Dag 30 (een maand oud)

Ik kwam vanmorgen in de kattenkamer en was benieuwd wat ik aan zou treffen. Omdat sommigen nu zijn begonnen met vast voer zijn natuurlijk ook de darmen nu geprikkelt. En dat is wennen. En het was dus ook zo als ik het had gedacht. Floyd was op zijn rug besmeurd met poep en een ander was door de poep gelopen waardoor er een heel spoor was etc. etc. Ik hed even een momentje met waar moet ik beginnen. Maar even een emmer met dettol klaar gemaakt. Een nat washandje gepakt en met frisse moed de plek des onheils binnen gestapt. En als je dan even bezig bent valt het allemaal wel weer mee. Eerst Floyd onder handen genomen zodat hij weer fris wit was. Daarna poten en kontjes gepoetst. En tot slot alles wat vies was weer schoongemaakt. Het ziet er nu weer lekker fris uit.

Ook vanmorgen hebben er een paar (dezelfde) heerlijk gegeten van het grote bord. Snowie/ Yetie heeft vanmorgen voor het eerst harde brokjes gegeten. Het zijn er dus nu al vier die geproeft/ gegeten hebben aan vast voer.

Muisje is een stuk rustiger geworden nu ze voer krijgt om aan te sterken. Ze had het dus duidelijk nodig.

Grijsje heeft nu toch definitief haar naam gekregen en heet voortaan Faye. En Broke en Yeti blijven lekker samen. En broke blijft gewoon Broke heten. Nu moeten we alleen voor ons clowntje nog een warm nestje zoeken.

Dag 31

Vanmorgen was het een leuk welkom toen ik de deur open deed, 6 minipoesjes begroeten mij met lieve miauwtjes, net of ze wilden zeggen "leuk, daar is ze weer". Wil ik graag horen en zien natuurlijk. De ruimte was redelijk schoon, niet zo als gisteren gelukkig. Ik heb een bord met nat eten neergezet en vier van de zes begonnen gelijk heerlijk te smikkelen. Daisy begon vandaag voor het eerst aan het voer, eerst droge brokjes en daarna het natte voer. Nu alleen nog Stripes. Ach, die is met alles het eerste nu eens de laatste.

Muisje neemt wat meer afstand, ligt boven op mijn bureau alles in de gaten te houden of buiten het hek. Wat ze ook meer doet is in het midden liggen, komen ze allemaal om haar heen liggen slapen. Een mooi tafereeltje.

Ze worden steeds ondernemender waardoor ik me afvraag hoelang ze binnen blijven. Je ziet ze gewoon bedenken en uit te rekenen hoe ze over het hek kunnen komen. Het houten blok waar mijn werktafel opstaat wordt gebruikt als oefenblok. En ze proberen omhoog te springen en blijven dan aan een horizontale tralie hangen. Ze hebben nog niet door hoe ze dan verder moeten, maar voor hoelang?

Dag 32

Het is ruim viereneenhalve week geleden dat de kleintjes zijn geboren. het is toch prachtig hoe snel dat gaat. Van kleine wezentjes naar echte kittens. Ze gaan allemaal gewoon op de bak, eten allelei soorten eten, behalve Stripes, die kijkt, ruikt en gelooft het wel. Het ene moment zijn ze allemaal druk aan het spelen en het volgende moment zijn ze allemaal in diepe rust. Het is geweldig om daar te zitten en te kijken wat ze allemaal aan kittenkwaad uithalen. Wat ook prachtig is is dat Muisje met de kinderen "praat". Ze kijkt regelmatig waar ze allemaal uithangen en gaat dan ergens liggen en roept ze voor het eten.

Wij hebben een cam hangen in de kamer zodat ik beneden kan kijken of alles goed gaat. Is erg gemakkelijk en kost wat minder tijd anders zit je zo weer een uur of meer bij de kleintjes. En geeft ook in de kamer wat meer rust want als ze wakker zijn of worden dan verwachten ze wel dat je even bij hun komt om te spelen en te kroelen.

Dag 33

De kittens worden met de dag ondernemender. Gisteren hing Stripes aan het hekje, haast helemaal bovenin. Dus hoe lang gaat het duren dat ze eroverheen gaat? Morgen dus de overloop aanpakken. Er komt een rand van hardboard van ongeveer 20 cm aan de onderkant. Vorig jaar had ik het helemaal dicht gemaakt maar dat was erg nieuwsgierigmakend. Voor nu is het dat ze er niet door heen kunnen schieten als ze ontsnappen.Later kunnen ze diepte bepalen, is nu nog niet aan de orde. Als ze wat meer rond mogen lopen komt het hekwerk wat nu in de werkkamer staat voor de trapreling te staan. Voor nog meer beveiliging. Je kan het er maar druk mee hebben.

Faye is de grootste eetster. Er staan verschillende bakjes voer en bij elk bakje eet ze en gaat dan ook nog gezellig bij moeders langs. De anderen kunnen er ook wat van, Stripes alleen nog niet. Die vind melk nog steeds het lekkerst en drinkt bij mams en drinkt het uit een bakje. Ze heeft gewoon wat meer de tijd nodig. Ze groeit goed dus zal ze wel veel binnen krijgen nu de anderen wat sneller verzadigt zijn door het andere voer.

Ze rennen nu door de ruimte heen, gooien elkaar ook om en bijten en krabbelen totdat er eentje hard piept. Dan schrikken ze en gaan ze wat voorzichtiger te werk. Het extra voer heeft Muisje goed gedaan. Het in en in magere is eraf en ze is rustiger. Gelukkig. Het zal vanaf nu beter gaan nu ze steeds meer gewoon voer zullen eten.

Met spelen is Muisje vetederend maar ook zij heeft haar grenzen. Als de kittens te ver gaan (in haar oor bijten bijvoorbeeld) worden ze voorzichtig maar duidelijk opzij geschoven. Als de kleintjes in onze benen hangen worden ze voorzichtig maar duidelijk opgepakt en weer op de grond gezet. Het werkt niet gelijk maar op den duur gaan ze wat anders doen.  

Dag 34

Vanmorgen ben ik begonnen met het introduceren van de stofzuiger. Niet gelijk de hele grote maar de kruimeldief. Dat was ook wel spannend genoeg. Als eerste begon ik voor het hek bij de kattenbak van Muisje. Nou, dat was al eng genoeg. Behalve voor Yeti. Die zat heel erg geinteresseerd te kijken. Dat ik mij dus ook gelijk afvroeg met hoort hij het wel of is het gewoon een heel stoer manneke. Daarna met de kruimeldief  hun ruimte in gegaan en daar gezogen. Vijf kittens gingen angstig in een hoekje zitten en wachten tot het weer over was en Yeti zat op mijn schoot te kijken hoe ik het allemaal deed.

Ik ga dit toch maar meer in de gaten houden.

Verder gaan we vandaag de overloop voorzien van kittenbescherming, zodat ze niet naar beneden kunnen vallen.

En verder eten ze zo ongelovelijk veel, niet aan te slepen. Kleine babybrokjes. grote babybrokjes, natvoer en melk. Alles gaat er in een raptempo in. Stripes begint nog steeds niet aan het vaste voer, ik geef haar nog tot en met morgen. Maandag ga ik het toch wat meer bij haar proberen. Ze moet er dan toch echt een beetje aan geloven. Niet dat ik het dan met geweld erin propt maar voorzichtig een beetje op haar neusje zodat ze het eraf moet likken en dan op mijn hand en zo verder opbouwen.

Gisteren is de krabton binnen gekomen en de tunnel. Dat wordt feest over een poosje. Nu durf ik hem er nog niet bij te zetten uit angst dat ze naar beneden storten. Maar over een weekje is het al weer helemaal anders. En een tunnel, net als de groene maar van dunner stof. Die ga ik wel vandaag wel uitproberen.

En ik maar denken dat Stripes nog geen vast voer eet. Ik zat vanavond binnen hun ruimte met mijn rug tegen de verwarming. Achter mij stond ook een water en voerbakje onder de verwarming. Ze kropen over mij heen en ondertussen met elkaar "spelen". Stripes zat al een tijdje achter mij dus ging toch maar eens kijken wat ze deed, zat ze heerlijk brokjes te eten. Ze stopte gelijk, stiekeme eter.

De ruimte is weer een beetje groter. Was niet moeilijk, gewoon het hekje verschoven. Nu hebben ze weer wat meer ruimte, voorlopig.