Dag 43

De deur staat open en een groot schot staat ervoor. Voor Muisje een zware tijd. De kinderen lopen nu overal waardoor ze steeds aan het tellen is. Maar ze heeft ook weer een stuk vrijheid dus wil ze eigenlijk beneden zijn. Met het gevolg dat ze even beneden is en telkens even doorgeeft dat ze er gewoon nog is. Of ze is boven aan het tellen. Dus onrust. De kittens vinden het allemaal best als ze maar de gekregen vrijheid mogen houden. Ze proberen overigens wel om net als Mams over het schot te komen. Dus springen ze er vrolijk op los. Uit ervaring weten we dat over een paar weken dit dan ook zal lukken maar nu nog even niet. En dat is wel prettig, ze horen nu alle geluiden van thuis en de warmte kan ontsnappen.

De kattenbak met het luikje is hun favoriet. Lekker groot, kunnen ze met elkaar naar het toilet, gezellig. Ik heb bij de andere nu ook het luikje ervoor gedaan. Misschien vinden ze die dan ook veel spannender.

Nou, niet dus. Ze snappen er nog even niets van dus luikje even weer verwijdert.

Ze hebben allemaal weer hun medicatie tegen wormen gekregen. Ging gemakkelijk, ze vonden het allemaal niet lekker maar slikten het gedwee door.

Vanavond hebben ze weer heerlijk rondgelopen, op en onder ons bed. Heel ontspannen. Journaal kijken met een kleintje slapend op schoot. Ik durf het bijna niet te zeggen maar dan zijn de ergste beelden een beetje minder erg.

Ze hebben de ton ontdekt. Floyd ging met drie sprongen omhoog en zat als een koning op zijn troon. Ik vind het behoorlijk hoog voor hun dus er maar weer afgehaald. Maar je draai je om en hangt Yeti al halverwege. Die durfde nog niet verder en ging weer terug. Faye zat ook al lekker hoog in de toren toen we even niet keken. Ik denk dat ik het maar moeten laten gaan. Morgenavond er maar bij staan om te kijken hoe ze zich redden als ze weer naar beneden willen gaan.

Dag 44

Vannacht een onrustige nacht gehad door Muisje. Ze was de hele nacht bezig om een tunnel te graven onder de deur. Maar als we gingen kijken vonden we niets bijzonders. Maar vanochtend ging bij mij een lichtje branden. Ze is krols!!!! Dus het raampje voor de zekerheid maar dicht gedaan en even een paar dagen niet met tuigje naar buiten. Ze miauwt ook heel veel maar niet hard, gelukkig. Maar hopen dat het snel over gaat. Die onrust en stress kan ze nu niet gebruiken, ze heeft al haar energie nodig om weer aan te sterken. Maar ja, de natuur gaat gewoon door hoor. Nu ik weet wat ze heeft is voor mij weer wat meer rust. Je vraagt je toch af wat ze mankeert, borstontsteking, blaasontsteking etc. maar nee.

De webcam wordt wel een beetje saai, ze kunnen nu overal zitten en dan moeten ze net daar spelen waar de cam naar toe staat. En dat is vaak niet zo. Ik heb hem op verschillende plekken gehad maar het blijft een lucky. Ze worden ook zo snel dat foto's maken ook steeds lastiger wordt. Als ik twintig foto's maak is er misschien 1 die niet bewogen is. Ik zie het maar als een uitdaging.

En ze houden de deur in de gaten, ik heb zo een vermoeden dat ze allemaal in de startblokken staan als ze mij naar boven horen lopen. Als ik de deur open doe sprinten er wel zeker drie direct naar de deur. Dus voordat ik de deur open doe gaat eerst het traphekje dicht vervolgens het losse hekje zodat als ze ontsnappen niet direct naar de trap gesjeesd wordt. Negen van de tien keer floepen ze tussen mijn benen door naar buiten. Ik wordt er wel steeds handiger in en kan heel snel het schot er voor schuiven. Het is een sport. Daisy is er wel heel gewiekst in.

Dag 45

Gelukkig hadden we vannacht wel een rustige nacht. Muisje miauwt nog wel maar niet meer zoals gisteren. Ze is ook wat minder onrustig dus ik denk dat we de piek alweer hebben gehad. Dan valt het weer mee, gelukkig.

Vanmorgen wilde ik een paar foto's maken maar was eigenlijk niet te doen. Ze waren allemaal zo vlug dat ik maar alleen filmpje had. Als ik de filmpjes kan plaatsen moet je ook maar goed luisteren naar de achtergrondgeluiden. Dat geroffel is enkel en alleen kittenpootjes die naar alle hoeken aan het rennen zijn.

Ze hebben door dat de nageltjes ook ingetrokken kunnen worden. Dus een aanval op onze benen is alleen nog een uitzondering. Ze kloppen heel zacht tegen je voet en kijken naar boven. Ja, dan smelt je natuurlijk. Ook al heb ik daar eigenlijk geen tijd voor. Het is dan heerlijk om even met zo'n kleintje te knuffelen. En dat vinden ze allemaal zo heerlijk. De een wat langer dan de ander.

Op de camera staat een verkeerde datum en tijd. Dat komt omdat ik hem op een andere plaats heb gehangen. En daarna vergeten om hem te resetten. En door het lekkere weer wordt dat 's avonds vergeten. Ik hoop dat we er vanavond wel aan denken.  

De ton is helemaal het einde, ze vliegen erop en zitten heerlijk in de gaten. Alleen van boven eraf gaan is nog erg lastig al denk ik dat ze het morgen ook wel door hebben. Yeti heeft een manier gevonden om op mijn bureau te komen, even weer wat aangepast .

Dag 46

Gisteravond nog even bij de kittens gezeten. Raam en deur stond en staat nog steeds open en de ven stond aan maar wat was het warm daarin dat kamertje. Het gekke is dat het daar 's middag 27 graden was en vond ik het nog qua gevoel wel mee vallen. Gistravond was het 24 graden en had het met de kittens en Muisje te doen. In onze kamer was het anders niet veel beter. De kleintje lagen ook allemaal op koude ondergrond en languit. Ik had gezien dat ze een weg gevonden hebben om op het ladenkastje te komen en via de verwarming op mijn bureau. Nu staat daar niets waar ze niet bij mogen dus..... En weer is het geweldig om deze overwinning te vieren met elkaar. Ook had Miko een (speel)muisje gevonden, dat was ook heel geweldig. Ze liep er mee in haar mond en bewaakte het met grommen en uitslaan. Ik hoorde wel een brommend geluid maar vond het meer lijken op een trilfunctie van een mobiel. Het was een prachtig gezicht. De anderen waren ook zeer onder de indruk want ze durfden allemaal niet dichtbij haar te komen.

Vanmorgen weer snoeten gepoetst en ze weer voorzien van schoon water en eten. De kattenbakken weer aangepakt. Het is daar weer schoon en fris behalve de grond. Ik kan vanmorgen niet stofzuigen omdat Lianne vanmorgen zeer vroeg is thuis gekomen en ik vind het wel fijn als ze even lekker kan doorslapen, zij ook denk ik. Er lag niet veel op de grond dus dat kan vanmiddag ook nog wel.

De dames en heren worden met de dag ondernemender. De ton is het helemaal en weten er al heel goed raad mee. Hij staat bij ons op de overloop in een hoek. Daardoor durven ze in de hoek weer naar beneden.

Vanaf vanavond staat de ton in de kamer. Hij staat met de dichte kant tegen mijn bureau zodat ze via via naar beneden kunnen komen. Ze hebben weer een mijlpaal bereikt.

Dag 47

Vandaag was het weer tijd voor de grote schoonmaak. Valt wel mee hoor. Maar de kattenbakken moesten helemaal verschoond worden en de vloer weer schoon etc.

Toen ik vanmorgen de deur open deed speerden ze allemaal naar buiten. Op zo'n moment ben ik erg blij dat ik de andere hekwerken allemaal heb neergezet. Ze schieten alle kanten op en meestal naar onze slaapkamer. Door de warmte hebben wij het dekbed vervangen voor een lakentje daardoor ligt het dekbed op de grond aan het voeteneind. Dat is toch een geweldige speelplek!! Daar hebben ze heel lang tikkertje gespeelt. Was heel leuk om naar te kijken. Heel moeilijk om foto's van te maken maar wel hele leuke filmpjes.

De ton is geen probleem meer en is een groot succes. Ze vliegen erin en eruit. Liggen graag helemaal bovenop en scherpen graag hun nagels aan de zijkant.

Dag 48

Het leven is een groot feest. Zo gauw je de deur open maak is het rennen geblazen. En snel ook. Ze rennen van hun kamer naar onze slaapkamer en terug of doen even de badkamer aan. En vechten, vechten wie de sterkste is en dat gaat geregeld erg hard.

Ze weten nu heel goed hoe ze de nagels in moeten trekken al wordt het in het heetst van het spel dat nog wel eens vergeten. Of heel spontaan naar boven springen is aan de krabton hartstikke goed maar aan mijn blote benen wat minder.

Ze zijn heel druk aan het spelen en gaan helemaal op in het spel en opeens is de batterij leeg en storten ze in slaap, maakt hun niet uit waar en hoe. Zo gisteravond Broke die half over de ton lag te slapen en vandaag haast allemaal in het midden van de kamer.