Dag 64

Vandaag was het een dag zonder rare dingetjes totdat ik met ze naar de dierenarts ging. In de ene box Muisje en in de andere box 6 kittens. Dat gaf in de wachtkamer een hoop bekijks. Iedereen was helemaal weg van ze en vonden ze al zo groot. Muisje kreeg als eerste haar jaarlijkse enting. Daarna ging de volgorde van geboorte. Dus Floyd mocht als eerste, hij begon al een beetje te piepen bij de enting en dan moest de giganaald voor de chip nog komen. Vond hij niet leuk maar onderging het. Broke vond het niet leuk en gaf een haal en begon enorm te blazen. Yeti sloeg om zich heen waardoor de chipprik twee keer moest. Vond ik zo zielig. Daisy piepte een beetje maar liet het allemaal maar gebeuren. Bij Miko had ik het gevoel dat het wel eens lastig zou worden en die gaf haast geen krimp. En als laatste....Faye. En faye was absoluut niet van plan om zich zomaar gewonnen te geven. De dierenarts met twee assistentes hebben haar vast moeten houden en nog ging het moeizaam. Grommen, blazen, bijten, krabbelen en gillen. Muisje werd helemaal nerveus van en ik ook. Maar gelukkig was het opeens allemaal klaar. Verder zijn ze allemaal kerngezond en bij Yeti heeft ze in zijn oren gekeken en zag geen afwijkingen maar bij het maken van geluidjes zag ook zij geen reactie.  Ik was blij dat ik ze weer mee naar huis kon nemen. Ze waren versleten en vielen allemaal in slaap. We hebben ze niet gezien en gehoord tot kwart over acht. We waren een eindje met de honden gaan wandelen en bij thuiskomst zaten Muisje en vier kleintjes voor het raam te miauwen. Ze mochten allemaal weer even los maar ze hadden allemaal toch last van de prikken. Ze vielen veel en waren sloom. Dus snel maar weer in de kamer en morgen weer wat langer.

Ik hoop dat we vannacht een rustige nacht hebben. Eergisteren Broke en de kruimeldief. Afgelopen nacht Saartje, die kwam ons verblijden met een kikker. Midden in de nacht een kikker gevangen en in de tuin gezet. Nog geen kwartier later begon ze weer te miauwen en kwam ze met een mot thuis. Ik ben heel erg dankbaar dat ze ons het jagen wil leren maar het is niet echt nodig. Wij hebben tenslotte de slager. En als het dan toch moet, graag overdag.

Dag 65

Ze waren vannacht erg rustig en ik hoorde ze pas rommelen na 8 uur. Met het opendoen van de deur vlogen ze wel heel snel de kamer uit. Vandaag vonden ze het erg leuk om bij Peter te zijn. Ze kropen over zijn hoofd, vielen zijn voeten aan en gingen in het dekbed om daar de anderen aan te vallen. Ik kon in de tussentijd de kattenbakken onder handen nemen en de grond dweilen. De hele kamer is weer lekker schoon en fris. De nieuwe kattenbak in in gebruik genomen dus dat is ook weer fijn. Het maakt voor hun niet uit waar de bak staat als ze het maar kunnen gebruiken. Als ik bezig bent met het leegscheppen zijn er altijd wel een paar die op dat moment de bak moeten gebruiken. Ze kunnen ook naar de andere maar dit is veel gezelliger. ze zijn vanmorgen wel een stuk rustiger dan anders, ze zullen dan toch wel een beetje last hebben van de enting. Is ook niet raar natuurlijk, we houden het vandaag maar een beetje rustig.

Dag 66

Vandaag een rustige dag. Dat kan ook niet anders want het is op de kamer erg warm. Maar doe je de deur open dan springen er zeker vier naar buiten. dus eventjes wat pakken is er niet bij. Je bent gelijk weer een tijdje bezig om ze allemaal weer binnen te krijgen. Vanavond is de borstel geintroduceerd. Nu even alleen de langharigen. En ze vonden het niet erg. Floyd vond het zelf heel fijn. Broke vond het prima, voor eventjes want ze was ook heel druk bezig met spelen. En dan nu weer wat foto's. Het lukte maar niet om leuke foto's te maken. Ze waren zo druk zodat de meeste foto's waren bewogen en die ik over hield waren niet de moeite. Maarrrrr..... dit keer wel.

Dag 67

Yes, yes, yes het werkt. Ik heb twee dezelfde kattenbakken met bij allebei een matje. Het plassen voor de bak is over. Muisje heeft de gewoonte om achterin de bak te poepen en voorin te plassen. En dat gaf bij 1 bak het probleem. Deze heeft namelijk een lage instap waardoor Muisje over de rand heen plaste. Bij de nieuwe bak is de rand hoger waardoor het netjes in de bak blijft. Scheelt zoveel werk. Ze liepen allemaal door de plas heen waardoor ik elke ochtend de hele vloer kon dweilen. En het scheelt ook behoorlijk in lucht.

Vandaag zijn ze veel buiten de kamer geweest. Ze vinden het heerlijk maar soms gaan ze toch naar boven om even te rusten en eten. Floyd vindt dat onzin en is graag op onderzoek uit. Hij zit ook veel bij de deur te miauwen om weer bij ons te zijn. Vanmiddag heeft Yeti kennis gemaakt met Anouk. We hadden bezoek dus de katten mochten even vrij rond lopen. We waren alleen een heel klein beetje vergeten dat Anouk op mijn stoel lag. We zagen haar ook niet aangezien de stoel en zij wit zijn. Ze liepen allemaal dapper naar beneden met Yeti voorop. Anouk ging rustig de trap op en snuffelde aan Yeti en Yeti deed dat ook. Niet blazen, grommen of wat dan ook. Ik heb daarna Anouk weggehaald en haar enorm geprezen. lieve hond. En Yeti....is echt een stoer mannetje.

Voor vanavond is het allemaal erg ingewikkeld. Muisje gaat morgen naar de dierenarts voor de sterilisatie. Mag vanaf 18.00 uur niets meer eten. De kleintjes wel natuurlijk, hoe moeten dat nu aanpakken. Eerst had ik het idee om Muisje voor de nacht maar in het halletje te doen. Maar ik vind dat zoooo zielig. Worden ze voor een nacht en dag van elkaar gescheiden. Nu hebben we het volgende verzonnen. Muisje is nu lekker bij ons in de kamer, kittens kunnen gewoon eten. Om een uurtje of tien mogen de kittens ook vrij en halen wij het eten weg. Daarna gaan ze samen slapen. De kittens kunnen nog wat stelen bij moeders en morgenochtend gaat Muisje er weer uit en krijgen de kittens weer eten. Ik zal blij zijn als het morgenavond is, is altijd akelig. Maar...over een weekje mag ze zonder tuigje lekker naar buiten. Al is het wel zo dat ze niet het idee geeft dat ze het tuigje vervelend vindt en ze is nu nog geen 10 minuten buiten, wil ze alweer naar binnen.

Dag 68

Vanmorgen om 7 uur liep de wekker af en heb ik Muisje uit de kamer gehaald en het voer er weer ingeplaatst. kleintjes kunnen eten en Muisje kan ik zo meenemen. Om 9 uur was ik bij de dierenarts en heb ik Muisje achtergelaten. Ik vind het altijd toch weer akelig en als er dan ook nog grote lieve vragende ogen naar je kijkt moet ik toch wel even slikken. Maar...is beter, ze wordt niet meer krols en mag lekker zonder riempje naar buiten. Al heb ik wel het idee dat ze het tuigje niet erg vindt, ze weet niet beter.

Gelijk even wat zakjes natvoer gehaald voor de kittens, halen we de schade van vannacht wel weer in.

Bij thuiskomst zag ik dat er door de dierenarts gebeld was. Via de voicemail werd er gevraagd of hun terug kan bellen. Dat zet wel even vraagtekens bij je hoor. Gelukkig niets ernstigs maar ze willen Muisje liever nog niet opereren. Ze geeft nog te veel melk waardoor haar baarmoeder nog te doorbloed is en het lastig is om er bij te komen wegens de opgezette melkklieren. Er kunnen zoveel complicaties optreden dat ze het liever willen uitstellen. Dus om half elf stond ik daar weer en heb ik ze weer meegenomen naar huis.

Ze is nu weer fijn bij haar kinders en ik stel het nu maar uit tot na de kerst. En ik heb medicijnen gekregen om de melktoevoer te verminderen. Dat ga ik tegen die tijd wel gebruiken als het dan nog nodig is.

Vanmiddag zijn ze weer beneden geweest. Yeti heeft over de piano gelopen. De anderen schoten alle kanten op van de schrik en Muisje kwam gelijk naar beneden met een dikke staart. Het valt mij op dat Muisje nu wel een waakzame poes is. Ze moppert op de honden als ze naar haar idee te dicht bij komen en dat doet ze ook naar Saartje en Kitty. En ik moet zeggen, het heeft ook het juiste effect.

Als ze nu vrij rond mogen lopen gaat dat ook steeds beter. Ik durf nu gerust boven de kattenbakken schoon te maken als zij beneden los lopen. En ze veranderen in hun gezicht. De snuitjes worden steeds spitser.

Vanavond was Saartje ook gezellig binnen toen de kleintjes beneden waren. Saartje vond het niet gezellig en was eigenlijk gewoon bang. Ze vinden Oma geweldig en gaan telkens naar haar toe. Saartje gromt en blaast maar daar hebben ze niets van. Ook een corrigerende tik helpt niet. Ze blijven naar haar toe komen. Uiteindelijk ging ze maar weer naar buiten. samen staan ze sterk!!

Dag 69

Vandaag is het een warme dag en dat merk je ook aan de kittens. Ze zijn erg rustig. Passen zich dus goed aan de warmte. De ven staat vol aan en ze zijn wat meer naar beneden al is het op hun kamer koeler. Dat zal in de namiddag wel anders worden aangezien dan de zon er vollop in staat. Muisje is haast niet bij de kittens. Alleen om wat te eten en op de bak te gaan en daarna is ze al weer vertrokken. moeten wij wel de deur even voor haar openen. Vanavond laten we ze maar wat langer beneden. Kunnen ze toch even hollen.

Vanmiddag om half zes was het 34 graden in de kamer en hebben we de deur open gedaan. Wij zijn gewoon naar buiten gegaan en het ging allemaal goed. Om half negen was het nog maar 29 graden en zijn ze wel weer terug de kamer in gezet. Eten, drinken en de kattenbak. En wij konden beneden en boven alles open zetten om te luchten.