Dag 50

Ze zijn weer hard gegroeid en Yeti is over de kilo. Ik heb even terug gekeken naar vorig jaar en ze hebben nu allemaal ze ruim ingehaald. Ze eten ook als bouwvakkers. Het is fijn te zien dat het zo goed met ze gaat. Je gaat ook nu heel goed zien dat ze Muisje in alles kopiëren. Ik ben daar niet met alles even blij mee. Zo hebben we op de overloop een krabplank op volwassen kat hoogte. En daar maakt Muisje dan ook flink gebruik van zo ook nu de kleintjes. Kleintjes. Dus onder de plank wordt nu het behang eraf gekrabbelt. Je ziet het niet gelukkig en ach, een leuk souvenir.

Ze vinden uit geweldig om buiten de kamer te komen maar na 10 a 15 minuten zijn ze allemaal weer terug. En spelen daar weer met de speeltjes. Is niet gek natuurlijk, daar is ook het meeste te doen.

Vanmiddag zijn ze voor het eerst allemaal tegelijk naar beneden geweest. In het begin waren ze alleen bezig met snuffelen en de boel te bekennen. Daar hadden ze maar een paar minuten voor nodig daarna vlogen ze alle kanten op en wisten erg snel op de bank te klimmen. De palm was ook erg leuk en de trap....Ze mochten tot en met de derde tree, daar hielden ze zich ook aan. Yeti vond het water uit de sproeier erg lekker en ging gewoon door met waar hij mee bezig was. Even een andere spuiter uitproberen met een echte spuit. Broke heeft door de kattenluik haar oma gezien en gehoord. Dat gaf een hoop geblaas en een dikke staart. Na een kwartiertje weer allemaal naar boven. Morgen weer een nieuwe dag.

Dag 51

Wat zijn ze toch allemaal helden. Gisteren hebben we Broke al gezien die niet voor de confrontatie met Saartje wegliep en vanmorgen was het Miko. Miko aan de ene kant van het hekje en Saartje an de andere kant. Saartje zat te mopperen en Miko een hoge rug en dikke staart. Ze bleef naar Saartje kijken en liep niet weg. Het kon de anderen niet boeien. Die gingen gewoon door met hun spel. Het is Oma maar.

's Middags zijn ze allemaal naar beneden geweest. Na een grondige inspectie gingen ze helemaal los. En waren ook sneller en moediger dan de vorige dag. De plantenspuit met een gerichte straal werkt ook beter.

En 's avonds hadden Faye en Floyd als eersten weer door hoe je over het hekje kan klimmen. Ik kan ze dus niet meer zomaar los laten lopen. Het werkt wel om ze dan snel af te leiden. Dan zijn ze het (voor eventjes) weer vergeten.

Ze springen al weer veel hoger, kunnen al veel langer achter elkaar spelen, durven steeds meer en doen ook steeds meer.

De kattenbak hoef ik nog maar 1x per dag onderhande te nemen aangezien ze grotere plasjes en poepjes hebben en langer vol kunnen houden. Gisteren waren er twee die iets te lang hebben doorgespeelt en net te laat bij de bak waren. Is nog niet voorgekomen.

Je komt als ze los lopen ogen, oren en handen te kort.

Dag 52

Vanmorgen mochten ze gelijk lekker rondrennen. Kon ik de kattenbakken, waterbakken en voerbakken makkelijk aanpakken. Dat was weer dikke pret. Snel allemaal proberen om op het bed te klimmen. De badkamer is the place to be waar we heerlijk kunnen knokken. En op de overloop worden berekeningen gemaakt om weer uit te kunnen breken. Zo hebben er twee vandaag het voor elkaar gekregen om tegen de muur op te lopen. Mico kwam zeker anderhalve meter hoog. En in een rap tempo. Oren naar achteren en hop, hop, hop. Floyd (natuurlijk)er achteraan.

Beneden was het ook weer feest al laten ze de planten nu wel meer met rust. Floyd rent in de woonkamer  met gemak de twee tredes op in een vloeiende lijn. En de trap is ook grote uitdaging. We zijn nu al op tree vijf. En dat gaat heel erg goed. Ze doen het heel voorzichtig. Ze zijn vanmorgen, vanmiddag en vanavond beneden geweest. Het is gewoon gezellig. Ze komen regelmatig even bij je kijken en spelen hun spel.

Dag 53

Gisteren hadden ze moeite om op de bank te springen dus werd dat klimmen. En dat kon ik niet echt waarderen maar een dag verder en ze springen dus gewoon op de bank. En ook met gemak. Zo grappig. Wat ze ook goed kunnen is miauwen. Hoorde je gisteren alleen nog maar gepiep nu komen er al echte miauwgeluidjes. Vanmiddag ben ik bij ze gaan zitten op de grond, even een momentje voor mijzelf. Dan kan je ook goed meemaken wat ze doen en hoe ze zijn. Zo kwamen ze allemaal omstebeurten bij me zitten. Willen allemaal aangehaald worden, de een wat langer dan de ander. Zo heeft Floyd het toch wel heel druk. Vindt het heel leuk om even bij mij te kijken en wil ook wel aandacht maar is erg snel afgeleid dus ook snel weer weg. Faye had dat ook maar is steeds meer een kroelkippie. Daisy heeft het eerste heel druk maar vindt het heel fijn om daarna bij je op schoot in slaap te vallen. Broke komt niet zo snel op schoot maar is wel graag in mijn buurt. Yeti wil graag bij me zijn, in de buurt maar ook graag op schoot. Miko komt graag op schoot en kan je heel lang aankijken. Gaat niet liggen maar blijft op je schoot staan. Verder spelen ze graag met elkaar en kijken elkaars kunsten ook graag af. Jammer genoeg ook de kunsten die niet echt gedeeld hoeven te worden. Ze zijn al bij tree 6 op de trap en Miko is al op de tafel geweest. De plantenspuit hebben we niet 1 keer gebruikt. Ze leren snel.

Dag 54

Gisteren hadden Faye en Floyd ontdekt dat je over het hek kon klimmen dus werd het weer tijd om aanpassingen te bedenken en uit te voeren. Uit de garage de schoten van vorig jaar opgehaald en bevestigd aan de trapreling. En het traphekje is ook weer dicht gemaakt. Ze kunnen daar niet naar boven klimmen en door de trallies maar wel eronder door kruipen. Voor dat ik hieraan begon moest ik eerst een plek verzinnen voor het voer van Saartje. De kleintjes mogen het nog niet eten en beneden wordt het in raptempo opgegeten door de honden. De bakken zijn verplaatst naar de bijkeuken. Nu zal het wel weer een paar dagen duren dat het bij Saartje in het systeem zit. En het eten voor Muisje staat nu op mijn werktafel.

Zo, nu maar weer kijken hoe lang het duurt voordat ze door hebben dat ze ook daar weer overheen komen. Ik denk dat het dan niet meer nodig is, dat ze dan groot genoeg zijn om de trap op en af te rennen.

Het schot tussen de kamer en de overloop wordt ook geregeld besprongen. Het lukt ze nog niet om de rand te pakken maar dat gaat niet lang meer duren. Daisy is daar het beste in, scheelt nog maar 10 cm.

Verder hebben ze het erg naar hun zin met z'n zessen. Miko heeft het velletje van de muis gesloopt en loopt nu met het velletje in haar bekje door de kamer, al brommend. Je weet gelijk waar ze zit. En ook best hard, Lianne dacht dat Saartje boven aan het mopperen was. Ze kunnen ook allemaal hard spinnen maar Miko heel hard.

Dag 55

Vanaf vandaag gaan we weer beginnen met de heropvoeding van Muisje. Door haar dracht, bevalling en zogen van de kittens hebben we haar een beetje in de watten gelegd. En dat bevalt haar wel. Zo steelt ze eten van het aanrecht. Vindt dat ze aan tafel wel mee mag eten. En...heeft een elitekattenbak. Ik vond het de laatste dagen zo smerig ruiken in de kamer. Ik ging in hoekjes kijken of er ongelukjes lagen. Wat vaker dweilen maar de lucht bleef. Het gekke was dat anderen het niet roken. Maar ik heb de bron gevonden. We hebben de ton staan met drie gaten. Muisje heeft de onderste als haar holletje toegeëigend en daar haar elitekattenbak van gemaakt. Met dettol aan de slag gegaan en de gaten dicht gemaakt. Voorlopig wordt dit holletje niet meer gebruikt.

Ze zijn vandaag erg druk. Om half 6 ging ik even naar het toilet en hoorde ik ze spelen en achter elkaar aan rennen. Om acht uur deed ik de deur open en had geen tijd meer om het schot te schuiven. Ze vlogen allemaal tussen mijn benen door de kamer uit. En gingen lekker rennen, dikke pret. Omdat ik de kat van mijn zus precies om half negen moet spuiten i.v.m. diabetici, moesten ze ook wel weer terug. En dat vind ik dan ook weer zo wonderlijk. Binnen een paar minuten waren ze weer allemaal in de kamer. Toen ik weer thuis kwam ben ik begonnen met opruimen in de kamer en vonden ze het gezellig dat ik er weer was. Faye heeft mij hoofdmasage gegeven tot ze wel erg fanatiek werd en het meer leek op accupunctuur. Yeti wilde heel graag op schoot en Miko wilde graag dat ik haar onder haar buikje kriebelde. Daisy kwam bij me zitten en keken samen naar Floyd die allemaal rare toeren uithaalde. Broke is onder het lijken in slaap gevallen. Heerlijk stel en ik moet er nog niet aan denken dat er vier over een aantal weken weggaan. Ze zijn me allemaal even lief.

Ik liep vanmorgen naar huis toen ik de katten van Gea had gedaan. Opeens schoot er een lapjeskat vanaf het park de weg op. Ik moest echt twee keer kijken voordat ik besefte dat het onze Saar was. Ik was helemaal verrast. Hoe is het mogelijk. Als mensen aan mij vroegen of Saartje wel eens naar het park ging zei ik altijd dat ze in de buurt bleef. Niet dus. Verklaart ook alle klittenballetjes in haar staart.

Ze liep gezellig met me mee naar huis en ging de voordeur in, je zag wel aan haar dat ze het vreemd vond.

Lianne heeft de kleintjes mee naar beneden genomen en ze vinden het steeds leuker worden. Miko is als eerste heel voorzichtig helemaal naar boven gelopen. Ze kunnen allemaal op de bank springen i.p.v. klimmen, yehh!! De eethoekstoelen nog niet. En ze kunnen al ongeveer 50 cm springen van de ene stoel naar de andere zonder hun nagels te gebruiken. Na een half uur ravotten gingen ze weer naar boven. Ze gingen allemaal uitgehongerd naar de eetbakjes en begonnen allemaal te bunkeren. Daarna vielen ze allemaal als een blok in slaap.