Dag 72

De afgelopen dagen zijn heel warm geweest waardoor je bij elke inspanning het water over je rug voelde lopen. Daardoor was het in de kamer van de kittens een opgave om de boel weer in orde te krijgen. Het is dan ook heel erg fijn dat ze het de laatste tijd zo netjes houden. Dat komt denk ik ook dat ze weinig puf hebben om kattenkwaad uit te halen maar ik ben daar erg blij mee.

Vanmorgen gingen de katten, zoals elke ochtend, rennend naar beneden. Maar gisteren waren we vergeten de honden op te sluiten.  Jip zag de invasie naar beneden komen en draaide zich om en ging naar haar mandje. Floyd liep naar anouk met hoge rug en dikke staart, haalde uit en Anouk was hier zo confuus van dat ze zich omdraaide en weg liep. Hier hoeven we dus ook geen drukte meer over te maken.

Daarna kwam Saartje binnen en met z'n zessen gingen ze naar haar toe waarvan Yeti de voorloper was. Wat is dat toch met de mannen. Saartje was hier niet blij mee, grommen en blazen maar ze hadden er helemaal niets van. Ze is maar op de kast gaan zitten, daar kunnen ze nog niet komen, nu nog niet althans. En later heb ik ze maar naar buiten gedaan. Ze was weer opgelucht. Het is toch wat. Je beschermt de kleintjes maar het is nu anders om.

    Daisy en Yeti                                                                                  Yeti

      Daisy                                                                                              Miko

      Faye                                                                                                 Floyd

      Broke                                                                                            Floyd en Yeti

Dag 73

Muisje is weer krols. En dat uit zich voor ons in kroelen en voor de kittens in snauwen en een kort lontje. Ze wilt het liefst ook bij ons zijn. Het is niet vervelend, de kleintjes moeten nu toch steeds meer op hun eigen benen staan. Zo zie je maar dat het los laten weer van zelf gaat. Net als alle andere gebeurtenissen.

Het opruimen van de kamer gaat steeds sneller. Ik ben tegenwoordig binnen een kwartiertje klaar. Zij spelen dan boven en beneden. Als ze dan uitgedolt zijn gaan ze weer in de kamer zodat wij beneden de buitendeur gewoon open kunnen zetten.

Ze zijn 's nachts erg actief. Saartje bracht ons weer een prooi en daardoor hoorde ik ze allemaal spelen. Geen wonder dat ze overdag veel slapen. Tja, het zijn nu eenmaal nachtdieren.

Dag 74

Muisje is er eigenlijk helemaal klaar mee. Niet dat ze de kleintje links laat liggen, integendeel. Ze is nu waakser dan ooit. Maar ze wil graag 1 met de kittens zijn. Dus ook spelen en ravotten. Dat had Saartje ook alleen deed Saartje dat zo wild dat ze enorm van hun moeder schrokken. En dat is nu niet het geval. Muisje doet het heel voorzichtig. Het is wel heel leuk om dat te zien.

Saartje had eergisternacht ons weer verrast met een prooi, wat ik gisteren al had verteld. Maar niet wat het was. Peter zag iets liggen op de grond en heeft daar een glas overheen gezet. Het opruimen kon ook wel later. En dat heb ik geweten. Het bleek dus een stuk vlees te zijn wat iemand in de buurt die het waarschijnlijk had laten vallen tijdens een bbq. Dit stukje vlees is bewerkt door een vlieg, voel je hem al aankomen? Inge zei dat het dingetje onder het glas nog bewoog. NEE, weer bewoog!!!!!! Saartje komt voorlopig 's nachts niet meer binnen. Het is niet koud buiten 's nachts en ze kan in de prieel op een kussen slapen. En wat ben ik blij dat Peter er een glas overheen had gezet, brrrr.

Je ziet de kittens nu wel heel erg veranderen. ze krijgen allemaal een ander koppie. Zeker Floyd. En ze worden ook minder ondernemend. Tuurlijk halen ze nog kattenkwaad uit maar ze weten heel erg goed wat wel en wat niet mag. Ze zijn meer met elkaar aan het spelen dan met de omgeving. Het gaat soms ook enorm hard wardoor ik soms bij de kleintje korstjes voel. Naar ons toe zijn ze heel liel, bijten soms maar niet hard en de nageltjes zijn ingetrokken. Sommige kittens vergeten het wel eens in het heetst van het spel maar als je dan nee zegt, stoppen ze direct.

Ze verliezen nu ook steeds meer hun nestharen waardoor je hun echte haar steeds meer gaat zien. De kleur kan nog steeds veranderen maar het gaat om het structuur. Yeti krijgt steeds meer het haar van Muisje. Eigenlijk is het een wit Muisje. Daisy en miko hebben meer het vachtje van Oma. Faye van Opa. Broke en Floyd van hun vader. Zes kittens uit 1 nest en toch zo verschillend. 1 ding hebben ze allemaal gemeen. Ze zijn zo lief.

      Yeti kijkt televisie, Sponsbob                                                Yeti en Miko op jacht. Lianne's bami

Dag 75

Het wordt een grote sport om de kleintjes in de kamer te houden als je de deur eventjes open doet. Soms heb je iets nodig uit de kamer en wil je het even pakken. Dat gaat dus niet. Ik heb het gevoel dat ze constant de deur in de gaten houden en hun slag slaan als hij open gaat. Ze zijn zo ongelovelijk snel. Het lukt gewoon niet om ze tegen te houden. Heb je eentje tegen kunnen houden schieten er nog twee anderen er onderdoor of overheen. Die moet je dan weer zien te vangen en als je de deur opendoet.....Dus als ze vrij rond lopen moet je echt nadenken of er wat uit de kamer mee genomen moet worden anders moet het wachten tot ze weer vrij rond kunnen lopen. Maar dan hebben we ook nog Muisje. Die wil niet altijd meer bij ze in de kamer. Maar ze weet ook niet wat ze wil. Dan staat ze voor de deur te miauwen waardoor de kittens ook gaan miauwen. Doe ik de deur voor Muisje open en wil Muisje bij nader inzien toch maar niet naar binnen en zijn er weer kittens naar buiten gevlucht. En dat is altijd als je het druk hebt en het eventjes wilt doen. 

Waar ik nu wel een beetje naar uitkijk is dat ik zo weer mijn atelier terug heb. Ik heb geprobeert om buiten te werken maar dat is zo ongelovelijk omslachtig. Dan kan ik beter nog een paar weekjes wachten en lekker doorwerken. Ik ben nu maar begonnen met de voorbeidingen voor mijn presentatie.

Het is dus vreemd. Aan de ene kant moet ik er nog steeds niet aan denken dat er vier naar de nieuwe eigenaren gaan. Maar alle deuren weer gewoon open kunnen laten, atelier weer in gebruik nemen, minder ontlasting op moeten ruimen, twee i.p.v. zes kittens opvoeden, je verantwoordelijk voelen voor vijf katten i.p.v. negen katten is ook wel weer aantrekkelijk. Het maakt het wel makkelijker dat ik ze allemaal blijft zien of dat ik hoor dat het goed gaat. En dat ze (het belangrijkste) een goed thuis krijgen.