Dag 36

Vandaag heb ik de kleine krabpaal geintroduceerd. Nieuw, nieuw, nieuw. Moest natuurlijk direct even grondig bekeken worden. Het trapje werd ook gelijk uitgeprobeerd. Het waren wel weer dezelfde die erop af gingen maar Broke zat als eerste bovenop. En ging er ook ook verzichtig weer af. Toen ik net ging kijken lag Floyd lekker in het ronde ding te slapen.

Ik denk echt dat Yeti niet doof is maar gewoon een stoere vent want zonet kwam Muisje al roepend in de kamer en hij kwam gelijk uit de groene slang en ging naar haar toe.

De kruimeldief wordt steeds meer als iets onschuldigs gezien. Ze blijven gewoon zitten en sommigen (o.a Yeti) willen mij wel daarmee helpen.

Het is een waardeloze zomer in Nederland, alleen voor de kleintjes is het wel prettig. Het kan in mijn werkkamer behoorlijk warm worden en daar hebben we nu helemaal geen last van. Elk nadeel heeft zo zijn voordeel.

Vanmorgen zijn we op visite geweest bij de grote broer van de kittens. Hij is nu een half jaar oud en GROOT. Dat beloofd wat met Floyd. Maar ook erg mooi met een prachtige pluimstaart.

                                                              Grote broer Yeti.

Dag 37

Het is een beetje saai maar alles gaat zo z'n gangetje. Ze zijn meer wakker en kunnen zo maar ineens in slaap vallen, wat je kon zien op het ene filmpje bij dag 35. En dat is ook met het drinken bij Muisje. Ze komen even bij haar voor het voorgerechten gaan daarna naar de brokken voor het hoofdgerecht. Soms gaan ze dan een plekje zoeken om te slapen en sommige gaan nog even voor het toetje naar Muisje. Muisje neemt ook meer afstand. Als ze piepen gaat ze wel kijken maar is er niets aan de hand gaat ze ook weer weg. Wat ik nog steeds zo geweldig vind is het praten van Muisje en hoe de kittens erop reageren. Vandaag een rustige dag, geen bezoek, geen nieuwe atributen, al hoewel, ik wil vandaag de nieuwe kattenbak introduceren maar dat kan ook morgen.

Vandaag hebben ze ook meer door dat de nageltjes ingetrokken kunnen worden. Is wel heel erg prettig.

We zijn nu een paar dagen bezig met corrigeren. Ze vinden het heel leuk om onze benen te gebruiken als krabpaal en dat is niet lekker. Ze worden met krabbelen en/of bijten weer op de grond gezet. En weer, en weer. Uiteindelijk kiezen ze er toch voor om dan rustig op onze schoot te liggen. En dat gaat steeds beter.

Dag 38

Het begint in de kattenruimte al een echt kittenparadijs te worden. Er zit nog net geen ballenbak bij. Vanmorgen lagen er vijf diep te slapen en Floyd was wakker. Ik had net de nieuwe kattenbak neergezet dus hij had alle tijd om dat eens in zijn eentje te inspecteren. Hij liep er omheen, achterlangs en eronder te kijken, waarschijnlijk op zoek naar de blauwe kittenbak. Maar die is nu echt te klein. Ik kan dan elk uur wel even kijken of het weer leeggeschept moet worden. Gaan we natuurlijk niet doen. Tenslotte heb ik Floyd er maar even ingezet. Ook daar werd alles hevig geinspecteerd. En ging er weer uit zonder wat te doen. Nu ga ik er ook vandaag van uit dat de plasjes en poepjes vandaag er veel naast zullen liggen, is natuurlijk erg wennen. Opeens werd het hele spul wakker dus allemaal naar de nieuwe kattenbak, spannend!!

En Floyd wilde eigenlijk wel slapen. Je maakt het jezelf dan ook niet gemakkelijk want alle vijf hadden de kolder in hun kop met het gevolg dat ze springend, kruipend, lopend, bijtend en vechtend bij Floyd waren. Uiteindelijk kwam Floyd naar me toe en wilde graag op mijn schoot slapen. Vind ik heerlijk maar ik heb vanmorgen meer te doen dus dan toch maar op zijn favoriete plek gelegd. Dat is bovenop de krabpaal in het rondje. Daar viel hij als een blok in slaap, ze kropen nog wel over hem heen maar aangezien er minder ruimte is wordt het wat lastiger.

Yeti liep gelijk naar de ruimte waar de kattenbak staat en zocht ook de blauwe. Er ook maar even ingezet en ja hoor, goedgekeurd. Muisje deed het daarna ook even voor en als er 1 schaap over de dam is...

Het is ook heel rustgevend om binnenin de ruimte te zitten als ze allemaal slapen. Je ziet dat ze in hun dromen aan het eten zijn, spelen etc. Ze zitten te kauwen, oren gaan van voren en naar achteren en de pootjes liggen niet stil.

Het is wel heel aandoenlijk als je de kamer binnen komt. Er zijn er altijd wel een paar die direct naar het hek lopen en proberen om er overheen te komen. AANDACHT!!!!! Ze vinden het allemaal zo heerlijk om bij je te zijn. En echt allemaal. Al wil de een wat meer dan de ander. Yeti en Daisy stoppen snel met hun spel als je erbij komt zitten. Die zitten altijd als eerste op mijn schoot. Miko volgt er snel achteraan maar komt er wat anders in het vizier, dan is ze ook weer vertrokken.

Ze stappen allemaal meer over naar de harde brokjes. Ben ik wel blij mee, vind ik gewoon beter. Ze moeten er meer moeite voor doen en het is beter voor het gebit. Daisy en Miko smullen nog van het nat voer maar de anderen ruiken eraan en gaan dan naar de brokjes. Ik heb nog aardig wat in huis maar als dat op is ga ik geen natvoer meer kopen.

Saartje vind het nog steeds niks maar kijkt nu wel vaker om een hoekje om dan al mopperend weer weg te gaan. Valt ook niet mee, buiten wordt ze opgewacht door Kitty en binnen moet ze het maar goed vinden dat de laagstgeplaatste nu de hoogstgeplaatste is. Ik wilde gisteren Saartje toch maar even meenemen op mijn arm naar de kattenkamer. Doe ik niet meer, ze wil alleen maar weg. Tja, dan is het toch echt zo dat de katten hun taal beter begrijpen dan ik, ik laat het maar gaan. Komt goed, alleen zal er een tijdje overheen gaan.

Het wordt steeds lastiger om ze zuiver en scherp op de foto te krijgen. De mooiste foto's krijg je als ze slapen. Ze zijn vliegensvlug. Je ziet een mooi plaatje maar je bent altijd te laat. Dus meer filmpjes en gelukstreffers.

We zijn nu een halve dag verder en ze gaan allemaal keurig op de bak, tot nu toe nergens een verdwaald plasje gevonden.

Floyd, Broke en Miko zijn vanmiddag eventje beneden geweest. Een voor een en in mijn hand. De honden keken en deden helemaal niets en Saartje deed ook helemaal niets. Niet grommen, niet blazen, niet boos, ze vond het wel best. De bozigheid is echt alleen op Muisje gericht. De kittens deden ook niets. Zaten stilletjes te kijken. Morgen de andere drie.

 Kennen jullie de serie Little Britian? Dan hebben ze scetches waarbij de volwassen zoon om "bitty" vraagt. Ik moet daar regelmatig aan denken als ik naar Muisje en de kittens kijk. Is ze even aan het eten dan hangen er 1 of 2 onder aan haar buik. Ze lopen ook achter haar aan met kleine miauwtje, bitty, bitty!

Dag 39

Ik ben zo trots op Muisje en de kleintjes. Geen een plas of poepje naast de bak. Allemaal gewoon in de nieuwe grote kattenbak. De opstap is wel ietsiepietsie te hoog dus staat de doos er voor maar is hij door het spelen weg dan kruipen ze er toch wel gewoon. Ze zien alles als een uitdaging.

Ik kan telkens weer met verwondering kijken hoe snel ze groeien. En wat een paar dagen nog onmogelijk was wordt nu met alle gemak gedaan. De krabpaal is helemaal het einde, ik ben heel benieuwd hoe ze de ton gaan vinden. Ik wacht er nog wel even mee, ze storten nog steeds van de krabpaal af en de ton is dan toch wel 1 meter hoog.

Saartje wordt wat kalmer, loopt ook gewoon weer boven. Het is alleen als Muisje en Saartje elkaar tegen komen wordt er door haar nog wel gemopperd. Daarna doet ze toch wat ze wilde doen.

De kruimeldief is door de meesten geaccepteerd als niet gevaarlijk. Sterker, het is een leuk klimermaaropding. En als ik aan het zuigen ben lopen ze met de mond mee. Ik denk als het kon dat ze er gewoon op zouden zitten.

Op de overloop en slaapkamers heb ik de stofzuiger gebruikt, dat vonden ze nou weer iets te ver gaan. Ze zullen er toch een keertje aan moeten geloven.

Saartje had vreemde trekjes zoals na het eten met haar poot graven wat ze ook in de kattenbak doen. Alle kittens van haar deden dat ook, zo ook Muisje. Muisje geeft dat nu weer door aan haar kinders dus voor de nieuwe eigenaren, is heel normaal!! Wat Muisje ook doet is met water spelen door onder de kraan haar kopje te houden als er een straal water uitkomt. En ze zit op de badrand te kijken hoe jij staat te douchen en sleept haar waterbakje naar andere plaatsen. Zet ook geen bakje neer dat makkelijk om gaat want je kan dweilen. We kunnen ook geen glazen, kommetjes etc. met water laten staan, het gaat om. We hebben al geregeld gehad dat bij een zondags ontbijt de sinaasappelsap al om lag voordat we allemaal aan tafel zaten. Buiten staat ze ook met twee poten in de vogelwaterbak. Ze is ook gek op koffie met het gevolg dat ze lege koffiekopjes uitlikt. Verder is alles heel normaal.

     Miko                                                                           Faye

      Daisy                                                                         Broke

       Yeti                                                                          Floyd

Dag 40

Die Daisy, gisteren deed ze niet anders dan slapen. Ze was wel telkens eventjes wakker maar over het algemeen sliep ze. Nou, vandaag niet. Ik ging de kattenruimte in en met drie sprongen omhoog zat ze bij mijn heup. Kattenlief, wat was ze trots. En ik..verbaasd. En toen wilden ze dat allemaal natuurlijk proberen. Ik ben zeker tien minuten bezig geweest om ze telkens weer op de grond te zetten. Soms hingen ze weer aan mijn benen als ik weg wilde lopen met het gevolg dat ze een einde met mij mee liften.

Wat ze vanmorgen ook haast allemaal hadden was rondlopen met een berekende blik. Hoe kunnen we hier uitbreken. En het bleef niet alleen bij een blik. Yeti had al wat ontdekt maar stagneerde bij een stok en wist niet hoe hij verder moest. Wel heel knap, hij had zich tussen de muur en het hekwerk gewrongen. En zette zijn nagels in het structuur van de muur en klom zo voorzichtig naar boven. De anderen probeerden het ook maar die rotstok he!! Daisy had een ander plan bedacht, hoe ze het deed weet ik niet maar ze was aan de andere kant van het hek gekomen. En weer Daisy he, de stille van het stel. Maar ondertussen. dus maar weer (zucht) de boel verplaatst. Kijken hoe lang dit stand houdt.

De kattenbak heb ik op een andere plaats gezet, net om de hoek. nu kunnen ze er zonder hulp van een doos erin stappen. Ik ben benieuwd of ze de weg er naar toe vinden. Hij staat nu net om de hoek en Yeti heeft  het al gemerkt. Nu hopenlijk de anderen het ook vinden anders wordt het dreggen vanmiddag.

De ruimte heb ik weer iets groter gemaak met de hoop dat ze er weer even tevreden mee zijn. Vanaf volgende week mogen ze een uitstapje maken naar onze slaapkamer. Vorig jaar was dat het helemaal en was het echt partytime als ze daar naar toe gingen. Was zelfs zo leuk dat ze het leuker vonden dan beneden. We zullen eens kijken hoe het dit jaar gaat worden. Het is tenslotte toch allemaal heel anders dan vorig jaar.

Met Saartje en Muisje gaat het heel langzaam maar zeker de goede kant op. Ze lagen gisteren samen op de tafel. Saartje natuurlijk nog wel een beetje binnensmonds mopperen maar ach. Muisje nam daar genoegen mee. Vanmorgen wilde Saartje naar buiten en Muisje liep ook op de deur af. Saartje reageerde er amper op. Ik ben benieuwd hoe het zal gaan als de kittens ook naar beneden gaan. Ze zullen best af en toe door de twee oudere dames gecorrigeerd worden maar daar leren ze alleen maar van.

Nog steeds hoor je ze amper miauwen (piepen). Je hoort ze wel hard piepen als ze met elkaar aan het spelen zijn. Dat gaat steeds harder, het spelen en het piepen. Soms zo hard dat Muisje om de hoek komt kijken of alles wel goed gaat. Wat ze nu bij elkaar leren zullen ze niet bij ons doen. En ze doen het allemaal, niet dat er eentje de volle laag krijgt.

Aan het einde van de middag de kamer maar even goed aangepakt samen met Inge. Van de hele kamer is nog 1.5 m² over waar ze nog niet kunnen komen. Ze hebben nu wel lekker de ruimte.Muisje moet er wel erg aan wennen en is voortdurend aan het koppen tellen. Het went wel, zal wel moeten.

Vanavond hebben ze voor het laatst natvoer gehad. Ze eten het haast niet en Muisje wel maar die krijgt daar diaree van. Ik had het wel met Floyd te doen vananvond. Hij wilde brokjes eten en liep naar 1 van de 3 bakjes. Toevallig was daar al eentje aan het eten. Na wat gegrom en meppen van poten ging hij naar een ander bakje, die was ook bezet. Maar de volgende bak was nog vrij maar tegen de tijd dat hij er was, was deze ook al bezet. Toen is hij maar op een touwtje gaan bijten en wachten tot hij er wel bij kon. Watje!!

Dag 41

Doordat ze meer ruimte is de puinhoop 's ochtends minder. En ze vinden de kruimeldief niet meer erg. De een gaat er mee spelen en de ander vind het prima maar gaat er nou ook niet enthousiast naar toe. Ze lopen niet meer weg als ik met de dief in de buurt kom. Ze eten steeds meer zelf en ik zie ze steeds minder bij Muisje drinken. Een paar uitgezonderd, Yeti en Miko vinden het wel heel gezellig bij moeders.

Ze gaan nu in allebei de kattenbakken. vind ik toch wel heel knap want de groete bak heeft een lastige rand maar ze komen er toch overheen. Ook was ik zo verbaasd dat er telkens zoveel kattengrit naast de bak lag, mysterie opgelost. Door de lange haren blijven de korrels vast zitten en vallen buiten de bak door het spelen er weer af.

Doordat ze nu meer de ruimte hebben rennen ze door de ruimte. Als er dan eentje uit de bocht vliegt maakt dat best een herrie doordat ze dan tegen hek aankomen. Daar schrikken de anderen dan zo van zodat dat ook veel herrie maakt. Muisje schiet er dan naar toe. Dus paniek al om. Soms maakt het zoveel kabaal dat ook ik maar even poolshoogte ga nemen. Vaak is er dan helemaal niets aan de hand en zie je ze weer voorzichtig uit alle hoeken en gaten komen.

De snuitenpoetserij gaat steeds makkelijker. Ze laten het steeds meer toe. Miko geeft nog tegengas maar daar ging het vandaag ook makkelijker mee.

Vandaag wat minder aandacht van ons omdat vanavond Inge haar afstudeerfeestje heeft. Dus zijn we ook drukdoende met de voorbereidingen en met feesten vanavond. Morgen weer een nieuwe dag.